De dag breekt net aan, het kwik staat op -4 °C en je bent al te laat.
Je gaat naar buiten en blaast op je voorruit, die veranderd is in een muur van ijs. De kou prikt in je vingers, de sleutel valt in de sneeuw, de buurman krabt driftig aan zijn ruit. Je kijkt op de klok, de vergadering begint over 20 minuten, en dan fluistert een stemmetje in je hoofd: “Een beetje warm water, en het is binnen twee seconden opgelost…”.
Je gaat terug naar de keuken, draait de kraan open en voelt de warmte van de straal je handen opwarmen. Het contrast met de kou buiten geeft je bijna het gevoel dat alles goed komt. Met de kom in je hand voel je je slim, efficiënt, klaar om tijd te winnen op de winter. De handeling lijkt onschuldig, bijna logisch.
Maar op de voorruit heeft de realiteit niets te maken met dit gevoel van gezond verstand.
Waarom warm water een voorruit in enkele seconden kan ruïneren
Op een parkeerplaats in een industriegebied, vroeg in de ochtend, lijken de taferelen op elkaar. Ingepakkte silhouetten, auto’s bedekt met een witte sluier, en dezelfde verleiding: sneller zijn dan het weer. We hebben allemaal wel eens dat moment meegemaakt waarop we denken dat rijp “niets voorstelt” en dat een paar huismiddeltjes het probleem wel zullen oplossen. Op zulke momenten wordt de auto bijna een tegenstander.
Een garagist in een voorstad van Parijs vertelt dat hij tussen november en februari steeds dezelfde schade ziet. Gebarsten voorruiten, spinnenwebachtige barsten, lange lijnen die van de ene naar de andere kant van de ruit lopen. Vaak hoor je dezelfde zin, uitgesproken met een beschaamde blik: “Ik heb er gewoon wat warm water op gedaan, ik dacht dat het dan sneller zou smelten…” . De cijfers zijn niet altijd officieel, maar in sommige garages wordt gesproken van tientallen voorruiten die elke winter om deze ene reden worden vervangen.
De logica is eenvoudig, maar ook koud. Het glas van de voorruit is bevroren en krimpt door de temperaturen onder nul. Wanneer er een veel warmere vloeistof op wordt gegoten, is de thermische schok enorm. Het materiaal zet op sommige plaatsen te snel uit, terwijl het op andere plaatsen samengetrokken blijft. *Het resultaat is een interne spanning die het glas niet altijd kan weerstaan*. Soms zie je op dat moment niets, alleen een klein vlekje, maar dan verschijnt er bij 90 km/u een barst op de weg. Op dat moment lijkt de tijdwinst van die ochtend niet echt een goede zaak meer.
De eenvoudige en “door garagisten goedgekeurde” methode om te ontdooien zonder te breken
De door bijna alle professionals aanbevolen oplossing is niet erg aantrekkelijk, maar het werkt. Start de motor, schakel de voorruitverwarming in, zet de verwarming op warm, richt deze op de voorruit en laat een paar minuten inwerken. U kunt deze warme lucht ondersteunen met een plastic ijskrabber, geen metalen. Het idee is om het glas langzaam op te warmen, zonder geweld.
Monteurs adviseren vaak om op zulke ochtenden wat extra tijd in te calculeren. Ga vijf minuten eerder naar buiten, zet de ontdooifunctie aan terwijl u uw tas opbergt, de kinderen achterin vastmaakt en uw handschoenen aantrekt. Laten we eerlijk zijn: niemand doet dat echt elke dag, maar de zeldzame keren dat we ons eraan houden, zijn we blij met een schone voorruit, zonder onnodige stress. **Het contrast met de reflex van de kom met warm water is enorm**.
Een andere simpele truc waar iedereen het over eens is: een eenvoudige spuitfles gevuld met een mengsel van lauw (niet heet) water en witte azijn, of water en verdunde huishoudalcohol. Je spuit een beetje, laat het een paar seconden inwerken en schraapt het voorzichtig weg met de ijskrabber. De professionals benadrukken één ding: het water moet lauw zijn, ongeveer op kamertemperatuur. De meeste garages raden ook zeer agressieve “wonderproducten” af, die de afdichtingen of de lak aantasten.
“De voorruit is niet zomaar een ruit, het is een veiligheidselement. Als hij breekt, verliest de auto een deel van zijn stijfheid. Dat allemaal om drie minuten te winnen op een ijzige ochtend, dat heeft geen zin”, zegt een carrosseriebouwer uit Lyon, die winter na winter hetzelfde ziet gebeuren.
Om duidelijkheid te scheppen in de handelingen die de voorruit redden, vatten professionals vaak een aantal duidelijke regels samen:
- Giet nooit warm of kokend water op een koude of bevroren voorruit.
- Geef de voorkeur aan een plastic rakel, warme lucht van binnenuit en geschikte ontdooisprays.
- Begin een paar minuten voor vertrek met ontdooien, ook al vergt dat wat organisatie.
- Laat de ruitenwissers niet draaien op een nog bevroren voorruit, omdat dit de wisserbladen kan beschadigen.
- Controleer de staat van de ruitensproeiervloeistof en gebruik een “winterversie” om te voorkomen dat deze in de leidingen bevriest.
Een rustigere winter… door slechts twee of drie gewoontes te veranderen
Wat zich op deze bevroren voorruit afspeelt, is meer dan alleen een laagje rijp. Het is een relatie met de tijd, met haast, met dat permanente gevoel dat je tegen de klok racet. Deze winterochtenden brengen onze kleine eigenaardigheden, onze mentale shortcuts, onze ‘trucs’ die dat eigenlijk niet zijn, aan het licht. Daar komt de verleiding van heet water vandaan: een verlangen om met geweld door te zetten.
Door twee of drie gewoontes te veranderen, verandert het decor langzaam. De ijskrabber de avond van tevoren klaarzetten, de ruitenwissers omhoog laten staan als er zeer koude nachten worden voorspeld, een kleine ontdooispray in de auto bewaren die klaar is voor gebruik. Sommigen leggen ’s avonds zelfs een oud laken of een speciale hoes over de voorruit om vorst bij het ontwaken te voorkomen. **Het zijn kleine handelingen die zeer zichtbare schade voorkomen**.
Er wordt weinig over gesproken, maar een gebarsten voorruit vervult bij een botsing niet meer zijn functie zoals het hoort. De ruit draagt bij aan de stijfheid van het chassis, de goede werking van de airbags en de weerstand van het interieur. Het verschil tussen een barst die van links naar rechts loopt en een intacte ruit is niet alleen te zien in uw portemonnee. Ontdooien wordt dan bijna een ritueel van zorg, discreet maar reëel, voor uw auto… en voor degenen die er elke ochtend in stappen.
