De mijngangen werden in de 19e eeuw gegraven en in de jaren zestig verlaten. De sleutel ligt in de temperatuur van het water, die het hele jaar door stabiel blijft
Canada onderzoekt hoe de oude kolenmijnen van Cumberland kunnen worden omgevormd tot een netwerk van schone energie op basis van geothermie, een systeem dat wordt aangestuurd door het academische initiatief ACET en dat tot doel heeft het water dat zich in de putten heeft opgehoopt om te zetten in een stabiele bron voor de verwarming van gebouwen in de winter en de vermindering van de uitstoot in de gemeente.
De tussen het einde van de 19e eeuw en de jaren zestig uitgegraven galerijen raakten na de sluiting van de mijnbouw onder water, maar hebben één bijzonder kenmerk: de temperatuur van het water blijft het hele jaar door relatief constant (lager in de zomer en hoger in de winter), waardoor dit temperatuurverschil kan worden benut om hoogrendement warmtepompen aan te drijven.
Heractivering van de ondergrond

De specialisten van het project leggen uit dat dit soort systemen, bekend als geoexchange, werken via een gesloten circuit dat het water tussen de gebouwen en de mijnen verplaatst. Volgens energieplanner Zachary Gould zou het netwerk fungeren als een grote natuurlijke warmtewisselaar die verwarming en koeling kan leveren met een beperkte impact op het milieu en lage exploitatiekosten.
Onderzoeker Emily Smejkal benadrukt dat de omvang van het mijnnetwerk een uitzonderlijke kans biedt om een hele gemeenschap toegang te geven tot een uniforme energiebron. De dichtheid van putten en tunnels, verspreid over het grootste deel van het stadsgebied, bevordert een geleidelijke implementatie zonder dat er diepe boringen of ingrijpende infrastructuur nodig zijn.
Een herinterpreteerd verleden
De mijnbouwgeschiedenis van Cumberland werd gekenmerkt door zware arbeidsomstandigheden en een zichtbare ecologische voetafdruk, maar de huidige burgemeester, Vickey Brown, is van mening dat het omzetten van dat erfgoed in een bron van hernieuwbare energie de stad een manier biedt om zich te verzoenen met haar verleden. “Het is iets waar het oude Cumberland trots op kan zijn, omdat we de restanten van die hulpbron gebruiken om over te stappen op schonere energie”, aldus Brown.
Het eerste onderzoek richt zich op verschillende gemeentelijke percelen waar openbare voorzieningen zullen worden gerenoveerd, evenals een industriegebied in de buurt van het Comox-meer. Dankzij de samenwerking met ACET beschikt de gemeente over de technische capaciteit om de haalbaarheid van het systeem te analyseren en te onderzoeken of de warmte uit de ondergrond kan worden gebruikt voor bedrijven met een grote warmtebehoefte, zoals kassen of voedselverwerkende bedrijven.
Het initiatief is gebaseerd op projecten die al lopen in gemeenschappen in British Columbia en Nova Scotia, waar verlaten mijnen worden gebruikt om gemeentelijke gebouwen en industrieën van geothermische warmte te voorzien. Geoloog Cory MacNeill benadrukt dat “het belangrijk is om de mijnbouwgeschiedenis te analyseren en te zoeken naar manieren om hieruit voordeel te halen vanuit milieuoogpunt”, een idee dat de filosofie samenvat waarmee Cumberland zijn energietransitie wil aanpakken.